2. Sok z żyworódki–do jej wytworzenia używamy dolnych liści starszej rośliny. Należy pamiętać aby nie dotykać rośliny metalowymi przedmiotami. Liście obrywamy od łodygi. Po zerwaniu chowamy liście do lodówki. Kiedy minie 7 dni możemy rozpocząć wytworzenie soku.
Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata) ma właściwości lecznicze. Może być stosowana zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Działa wiruso-, grzybo- i bakteriobójczo. A to nie koniec jej możliwości! Forest & Kim Starr, CC BY , via Wikimedia CommonsŻyworódka pierzasta – jakie właściwości ma ta roślina i jak ją pielęgnować? Kilkadziesiąt lat temu żyworódka cieszyła się ogromną popularnością, później nieco o niej zapomniano, ale teraz moda na nią powraca. To dobry trend, bowiem zdaniem wielu, roślina ta jest niczym domowa apteczka! Jakie właściwości ma żyworódka pierzasta i w jaki sposób można ją wykorzystać? Opcji jest naprawdę wiele. Spis treściPielęgnacja i nawożenie żyworódki pierzastej. Jak dbać o tę roślinę?Żyworódka – uprawa. Jakie stanowisko sprawdzi się najlepiej?Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej (kalanchoe pinnata). W jaki sposób można wykorzystać tę roślinę?Świeży liść żyworódki – zastosowanieSok z żyworódki – jak go przygotować?Nalewka spirytusowa z liści żyworódkiMaść z żyworódki – przygotowanieMikstura z żyworódką na gardłoMiodek z żyworódką na wzmocnienie organizmuKrople do nosa, uszu i oczuZastosowania zewnętrzne żyworódki – kiedy warto sięgnąć po tę roślinę?Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej: zastosowanie wewnętrzne Kalanchoe pinnata (żyworódka pierzasta) ma nietypowy sposób rozmnażania się. Po odłamaniu liścia i ułożeniu go na podłożu na jego brzegu pojawiają się rozmnóżki (pomiędzy ząbkami liścia). Roślinę można ukorzeniać też z łodygi. Pielęgnacja i nawożenie żyworódki pierzastej. Jak dbać o tę roślinę?Żyworódka pierzasta (pinnata) jest rośliną z rodziny gruboszowatych. Należy ją posadzić w dość głębokiej i szerokiej doniczce w ziemi do kaktusów lub uniwersalnej z dodatkiem piasku. Roślinę tę trzeba podlewać umiarkowanie kilka razy w tygodniu. Zbyt wielka ilość wody może spowodować gnicie z wodą od wiosny do jesieni należy dostarczać nawóz. Najlepiej sprawdzi się nawóz naturalny, np. pochodzący od dżdżownic kalifornijskich. Nawozy sztuczne są przeciwwskazane zwłaszcza wtedy, jeśli chcemy w celach leczniczych wykorzystywać jej przeczytać„Zemsta sąsiada”. Tych roślin nie sadź przy ogrodzeniu, bo będą problemy Kiedy i jak sadzić róże? To powinien wiedzieć każdy amator ogrodnictwaŻyworódka – uprawa. Jakie stanowisko sprawdzi się najlepiej?Żyworódka dobrze czuje się na południowym lub południowo-zachodnim oknie. Zimą żyworódce trzeba dać odpocząć, czyli nieco ograniczyć podlewanie i zaprzestać nawożenia. Dobrze byłoby też wynieść ją do chłodniejszego pomieszczenia (nie powinno być tam jednak mniej niż 15 stopni Celsjusza).Uwaga! Poza żyworódką pierzastą (Kalanchoe pinnata)istnieje również inna – żyworódka Daigremonta (Kalanchoe daigremontiana) - na zdjęciu poniżej. Jednak jej właściwości lecznicze są mniejsze i należy ją stosować tylko mylmy tych dwóch gatunków, co jest nagminne (szczególnie w Internecie)Dowiedz się więcej: Jak uprawiać żyworódkę Daigremonta i jakie ma właściwościŻyworódka Daigremonta na brzegach liści ma charakterystyczne rozmnóżki, które wyglądają jak małe, zielone perełki. Ten gatunek jest bardziej popularny niż pierzasta, ale stosuje się go tylko zewnętrznie. Fot. _Alicja_ ( lecznicze żyworódki pierzastej (kalanchoe pinnata). W jaki sposób można wykorzystać tę roślinę?Uważa się, że żyworódka pierzasta ma silniejsze właściwości lecznicze niż aloes. Stosowana może być zarówno zewnętrznie jak i można liść, sok z rośliny, nalewkę spirytusową, maść, krople. Świeży liść żyworódki – zastosowanieMożna go użyć do bezpośredniego przyłożenia na chorobowo zmienioną skórę. Najpierw należy go odciąć od rośliny. Potem zdjąć z niego cienką błonkę. Przyłożyć do chorego miejsca, nałożyć na niego folię i zabandażować lub – jeśli jest to np. policzek – przyłożyć kawałek gazy i umocować ją plastrem. Kompres trzeba zmieniać co 4–5 godzin, aż do zagojenia leczonego miejsca. Przed przyłożeniem do skóry można też liść lekko Jak uprawiać aloes? Zastosowanie aloesuSok z żyworódki – jak go przygotować?Należy ściąć grube liście żyworodki, umyć, owinąć papierową serwetką i włożyć na tydzień do lodówki. Następnie zmiażdżyć i wycisnąć sok. Jest on już gotowy do użycia. Nie jest jednak zbyt trwały, więc należy go dość szybko zużyć. Nalewka spirytusowa z liści żyworódkiJeśli jedną czwartą szklanki soku z liści żyworódki połączymy z jedną szklanką spirytusu, trwałość nalewki bardzo wzrośnie. W malutkich buteleczkach można ją przechowywać w lodówce co najmniej pół roku. Jeśli nalewka ma być przeznaczona do nacierań, zamiast spirytusu spożywczego można użyć salicylowego. Polecamy przeczytaćTopinambur, czyli smaczny kuzyn słonecznika, który robi wrażenie w ogrodzieOto jesienne leki z własnego ogrodu, które wspomagają zdrowieMaść z żyworódki – przygotowanieNależy roztopić delikatnie 10 dag świeżego smalcu (smalec musi być bez soli). Gdy jest ciepły, ale już nie gorący, dodać łyżkę soku z żyworódki i wymieszać. Maść należy przechowywać w lodówce. Jeżeli chcemy poprawić jej zapach możemy dodać kilka kropli perfum. Mikstura z żyworódką na gardłoWymieszać ze sobą dokładnie łyżkę masła, łyżkę smalcu i łyżkę miodu. Dodawać powoli do mikstury dwie łyżki soku z żyworódki. Stosować jedną łyżeczkę przed jedzeniem rano i kilka razy dziennie w małych porcjach przez kilka dni. Robiąc tak trzy razy w roku przez 10–12 dni, chronimy z żyworódką na wzmocnienie organizmuJedną łyżkę miodu plus pół szklanki przegotowanej letniej wody wymieszać i pozostawić przez noc. Rano domieszać jedną łyżkę soku z żyworódki. Pić wiosną i jesienią przez kilka dni na pół godziny przed posiłkiem. Miodek z żyworódką stosowany jest w celu wzmocnienia i uodpornienia przeczytać: Te zapominane warzywa wracają do łaskKrople do nosa, uszu i oczuZmiażdżyć listek (uprzednio dobrze wypłukany), wycisnąć przez sterylną gazę sok i zakropić po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakropić nos, stosując po 2 kropelki 2 razy Liście żyworódki należy obrywać palcami i miażdżyć, jeśli to potrzebne, drewnianymi przedmiotami. W kontakcie z metalem żyworódka traci swoje lecznicze zewnętrzne żyworódki – kiedy warto sięgnąć po tę roślinę?W przypadku powierzchniowego uszkodzenia skóry, ale też głębokich zranień, ran ciętych i szarpanych, pęknięć sutków itp. należy przemyć chore miejsce sokiem z liści żyworódki lub zrobić z niego kompres. W przypadku oparzenia skóry można kilka razy dziennie przykładać gaziki nasączone żyworódkowym sokiem. Zaś przy trądziku, przecieramy twarz nalewką spirytusową rano i pierzasta przyda się także w przypadku trudno gojących się ran i ropnych wyciekach. Obok kropli z soku z żyworódki należy codziennie pić po 20 kropli wyciągu z kasztanowca. Zaś na egzemę pomoże świeżo wyciśnięty sok. Przecieramy nim chore miejsce kilka razy dziennie. Chore miejsce dodatkowo smarujemy maścią z przypadku uporczywego łupieżu dobrze zrobi nacieranie co dwa dni skóry głowy sokiem lub nalewką z pierzasta może także pomóc, gdy:męczą nas dolegliwości reumatyczne. Wówczas kilka razy dziennie wcieramy sok lub nalewkę w bolące miejsce. Dodatkowo należy 3 razy dziennie pić 20 kropel soku lub zjadać liść (bez błony) odpowiadający dawce. boli nas głowa. Rano i wieczorem skronie i czoło smarujemy sokiem lub nalewką rano. Kurację wzmocni picie dwa razy dziennie 20 kropel soku lub zjadać liść żyworódki (bez błony) odpowiadający dawce. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej: zastosowanie wewnętrzne W przypadku kataru parę razy dziennie należy zakropić do nosa po kilka kropel. W kilka minut po zakropieniu następuje gwałtowne kichanie. Roślina godna polecenia: Czystek działa zbawiennie na ludzki organizmW przypadku anginy kilka razy dziennie, zaraz po posiłku, trzeba bardzo wolno żuć liść żyworódki. Efektem ubocznym jest uczucie drętwienia przełyku, które przejdzie po kilku minutach. Żucie liści pomaga też przy chrypce oraz krwawieniu z dziąseł. A co z bólem zęba? Do czasu wizyty u stomatologa – pomoże żucie liścia żyworódki lub włożenie w ubytek tamponiku nasączonego sokiem z ofertyMateriały promocyjne partnera
Sok z żyworódki – przepis Dojrzałe liście żyworódki myjemy, osuszamy i umieszczamy na kila dni w lodówce (od trzech do czterech dni). Po tym czasie liście wyjmujemy, kroimy i umieszczamy w szklanym pojemniczku. Przed ponownym włożeniem do lodówki, pokrojone kawałki należy zmiażdżyć.
data publikacji: 15:15 ten tekst przeczytasz w 8 minut Aloe vera od dawna zaliczany jest do grupy „superfoods”. To jedna z najbardziej magicznych roślin na naszej planecie. Składa się z mięsistych liści, w których płynie sok o konsystencji żelu, wypełniony korzystnymi dla człowieka wartościowymi substancjami. Jego regenerującą moc można zaobserwować podczas nacięcia liści i obserwacji procesu zasklepienia się „rany”, co pozwala chronić wartości odżywcze zawarte w jego wnętrzu. Jak skorzystać z dobroci tej rośliny? Czy aloes słusznie utrzymał miano najbardziej czynnej biologicznie rośliny? zarzamora / Shutterstock Jaki jest smak aloesu? Aloes – wartości odżywcze Aloes a ORMUS Aloes w walce z zakwaszeniem Aloes do picia – jak przyrządzić? Aloes – zastosowanie wewnętrzne Jakie są właściwości aloesu? Rola aloesu w układzie odpornościowym Aloes a układ trawienny Aloes – eliksir młodości Aloes w stomatologii Jak zacząć pić aloes? Aloes – przeciwwskazania do spożycia Gdzie kupić aloes? Dlaczego warto spożywać aloes? Jaki jest smak aloesu? Miąższ nie ma żadnego konkretnego smaku. Jest neutralny, czasami jednak może być lekko gorzkawy w zależności od fazy wzrostu liścia, z którego go wydobyto. Jego struktura charakteryzuje się lepiąca, ciągnącą i kleistą konsystencją, dlatego najłatwiej połączyć go z kilkoma łyżeczkami wody i zblendować. Można użyć takich dodatków jak pomarańcza, jarmuż, szpinak lub seler w celu przygotowania energetycznego smoothie, zapewniającego energię na resztę dnia. Aloes – wartości odżywcze Z liści aloesu pozyskiwane jest mleczko aloesowe oraz żel, składający się w 99% z wody. Pozostały 1% to bogactwo 200 substancji aktywnych, takich jak: witaminy z grupy B – aloes stanowi jedno z nielicznych roślinnych źródeł witaminy B12, węglowodany – główny materiał energetyczny w organizmie, enzymy roślinne – wspomagają proces rozkładu tłuszczy i cukrów, minerały – konieczne dla pracy całego organizmu, kwasy tłuszczowe – wpływają bardzo korzystnie na nabłonek przewodu pokarmowego, sole mineralne – związki niezbędne do funkcjonowania organizmu, biotynę – działa wzmacniająco na skórę, włosy i paznokcie, kwas foliowy – bierze udział w syntezie kwasów nukleinowych, aminokwasy – element budulcowy białek, sterole roślinne – działające przeciwzapalnie, zmniejszają wchłanianie cholesterolu, kwasy organiczne oraz kwas salicylowy – składniki tkanek, powstają w wyniku fermentacji węglowodanów. Dzięki temu, że aloes przenika przez skórę i komórki wewnątrz ciała 7 razy szybciej niż woda, spożywanie go w formie soku zwiększa od 7 do 10 razy wchłanianie różnych substancji odżywczych i budulcowych przez organizm człowieka. Z uwagi na to, jak bogaty skład ma ta roślina, jest uniwersalna i można ją stosować w przypadku wielu dolegliwości zdrowotnych. Warto więc uwzględnić jej spożycie w swoim codziennym jadłospisie. Aloes a ORMUS ORMUS, inaczej „białe złoto”, to specjalna postać minerałów, których nośnikiem są polisacharydy. Wykazują wpływ na stawy, układ nerwowy, odpornościowy, trzustkę, wątrobę i włosy. Największa zawartość ORMUS znajduje się w solach z Morza Martwego, soli himalajskiej, soli morskiej i glebach wulkanicznych, a co za tym idzie, w aloesie rosnącym na takim podłożu najchętniej. Balansują wszelkie minerały w organizmie oraz usuwają niektóre metale ciężkie i toksyny. Na poprawę kondycji włosów wypróbuj Odświeżająco-nawilżający spray do włosów z aloesem Bioherba dostępny na Medonet Market. Sprawdź też: Sok z pokrzywy - kiedy można go stosować? Aloes w walce z zakwaszeniem Równowaga kwasowo-zasadowa to istotny parametr, w którym stężenie jonów wodoru w przestrzeniach zewnątrzkomórkowych i wewnątrzkomórkowych, utrzymuje się na odpowiednim poziomie. Objawami mogącymi towarzyszyć w przypadku braku tego balansu, są: brak energii, zła kondycja skóry, włosów i paznokci, ciągłe uczucie zmęczenia, osłabiony układ immunologiczny. Aby zniwelować kwaśne pH, powinno wprowadzić się do naszej diety stosunek 80 proc. żywności alkalicznej, a 20 proc. produktów zasadowych takich jak kawa, słodycze i sól. Okazuje się, że aloes należy do tej pierwszej grupy i alkalizuje przestrzeń międzykomórkową, dzięki czemu utrzymana jest równowaga kwasowo-zasadowa. Zobacz: Zakwaszenie organizmu – prawda czy mit? Aloes do picia – jak przyrządzić? Najlepszy sposób na przyrządzenie soku aloesowego do spożycia wewnętrznego to prowadzenie domowej, ekologicznej hodowli tej rośliny. Uprawa nie należy do skomplikowanych, można zasadzić ją w szerokiej i niezbyt głębokiej doniczce. Ziemia wymieszana z piaskiem stanowić będzie znakomite podłoże. Warunki hodowlane nie są zbyt wymagające ze względu na to, że aloes zalicza się do sukulentów – potrzebuje jedynie dużo światła i podlewania raz na 15-20 dni. Jeśli roślina wypuściła już liście, należy wydobyć żel z jednego z nich i zmiażdżyć w kamiennym moździerzu, aż do uzyskania jak największej ilości cieczy. Wyciśnięty żel łączy się z wodą lub spożywa oddzielnie, bez żadnych dodatków. Sok z aloesu Herbal Monasterium oraz Sok z aloesu z miąższem tej samej marki znajdziesz na Medonet Market. Chlorofil w płynie – czym jest i jakie ma właściwości? Aloes – zastosowanie wewnętrzne Spożywanie soku z aloesu wpływa na układ trawienny i odpornościowy. Można po niego sięgnąć między innymi: podczas biegunek lub zaparć, przy nadkwasocie organizmu, przy niestrawności, nieżycie, wrzodach żołądka, aby spowolnić metabolizm, w okresie przeziębień i grypy, przy problemach z wątrobą, przy alergiach i problemach skórnych. Aloe vera oprócz tego, że pobudza system odpornościowy i zmniejsza podatność na infekcje, to przywraca utracone siły witalne i regeneruje organizm po antybiotykoterapii. Dodaje energii i spowalnia procesy starzenia. Regularne picie soku z aloesu poprawia koncentrację, co jest bardzo ważne w przypadku seniorów. Zalecany dla osób zmęczonych psychicznie i wyniszczonych długimi chorobami. Czytaj: Żyworódka pierzasta (kalanchoe) - pochodzenie, uprawa, właściwości, przepis na sok z żyworódki Jakie są właściwości aloesu? Roślinie tej dzięki antyoksydacyjnym właściwościom, przypisuje się szerokie działanie lecznicze. Sok z aloesu zawiera witaminy z grupy B, A, C, E, jest źródłem aminokwasów i kwasów tłuszczowych oraz selenu, chromu, potasu, żelaza, cynku, wapnia i kwasu foliowego. Działa antywirusowo, antybakteryjnie, antyseptycznie, antybiotycznie, antygrzybicznie oraz przeciwbólowo. Zmniejsza stany zapalne, oczyszcza i odkwasza organizm, poprawia trawienie. Rola aloesu w układzie odpornościowym Aloes odgrywa ogromną rolę w budowaniu odporności. Zawiera on związki polisacharydowe, które mają właściwości immunostymulujące, zapobiega infekcjom głównie dróg oddechowych. Regularne stosowanie aloesu powoduje zwiększenie ilości przeciwciał i limfocytów we krwi, podnosi skuteczność reakcji immunologicznej poprzez aktywność fagocytarną. Zauważono, że wspomaga produkcję cytokin – komórek, biorących udział w odpowiedzi układu odpornościowego. Wysoka zawartość przeciwutleniaczy wspomaga walkę z wolnymi rodnikami, opóźnia starzenie się narządów i skóry. Literatura naukowa coraz częściej donosi o działaniu nowotworowym tej rośliny. Warto spożywać go szczególnie w okresie jesienno-zimowym, by wzmocnić organizm i uchronić się przed infekcjami. Woda rodzynkowa - właściwości i sposób przygotowania Aloes a układ trawienny Żel aloesowy działa prebiotycznie na florę jelitową, pobudza wzrost dobroczynnych bakterii Lactobacillus oraz zdrowych komórek wyściełających układ trawienny. Posiada zdolność przenikania przez śluz zalegający w jelitach, a nawet rozpuszczania go, dzięki czemu organizm jest w stanie przyjmować więcej substancji odżywczych z pożywienia. Co ciekawe pomaga w walce zarówno z biegunkami, jak i zaparciami. Ponadto działa przeciwzapalnie, przeciwdrobnoustrojowo, przeciwbólowo oraz przyspiesza gojenie się nadżerek i owrzodzeń w przewodzie pokarmowym. Wspomaga leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz choroby Leśniewskiego-Crohna. Wzmaga produkcję żółci, dlatego może być stosowany wspomagająco przy zaburzeniach pracy wątroby. Dodatkowo w naturalny sposób obniża poziom cukru oraz insuliny, wpływa na stan zapalny organizmu. Spożywanie aloes zatem zmniejsza insulinooporność oraz pomaga w walce z cukrzycą typu II. Reguluje także poziom cholesterolu we krwi oraz metabolizm. Już dziś zadbaj o swoje zdrowie, kupując Żel aloesowy Bioherba. Aloes – eliksir młodości Miąższ uzyskany z aloesu jest popularnym składnikiem kosmetyków odmładzających, łagodzących oraz regenerujących. Jednak stosowanie aloesu zewnętrznie nie stanowi jedynej metody. Okazuje się, że aloes podawany doustnie to bardzo skuteczna kuracja na pierwsze oznaki starzenia. Dzięki zawartości witaminy A, która działa regenerująco na skórę, a także aminokwasom, stanowiących naturalny budulec komórek i tkanek, skóra nabiera zdrowego blasku, staje się napięta oraz wygładzona. Chcesz wypróbować produkt z sokiem z aloesu? Zamów przeznaczony do picia wyciąg z aloesu DuoLife Aloes. Ekstrakt z aloesu jest również składnikiem wielu kosmetyków, np. Kremu do twarzy z aloesem Orchideowy czar ukojenia Bioherba, który przyspiesza regenerację skóry i ma działanie łagodzące, a do tego hamuje procesy starzeniowe. Aloes w stomatologii Miąższ rozpuszczony w wodzie może być stosowany jako płyn do płukania jamy ustnej. Zmniejsza gromadzenie się płytki nazębnej i odkładanie kamienia. Z uwagi na to, że ma właściwości antybakteryjne, oczyszcza jamę ustną oraz zapobiega halitozie. W przeciwieństwie do chemicznych płynów do płukania jamy ustnej: nie zmienia odczucia smaku, nie wybarwia języka, nie powoduje nadwrażliwości dziąseł. Jego działanie przeciwzapalne ma również swoje zastosowanie podczas zapalenia dziąseł. Zobacz: Rośliny cenione przez dentystów. Które rośliny działają korzystnie na jamę ustną? Jak zacząć pić aloes? Aby kuracja wodą aloesową lub żelem była skuteczna, należy wybrać dobry jakościowo produkt. Najlepszą opcja to hodowla własnej rośliny w domu, która nie zalicza się do zbyt wymagających. Drugą możliwością jest znalezienie wysokiej jakości gotowego produktu w aptece, sklepie zielarskim lub ze zdrową żywnością. Ważne, aby aloes ten miał odpowiedni certyfikat, ponieważ na rynku pojawiło się dużo produktów, niemających z aloesem wiele wspólnego – najczęściej to tylko zdjęcie na etykiecie i nazwa. Z racji tego, że dawkowanie powinno być ustalane indywidualne do każdego organizmu, spożywanie aloesu należy zacząć od małych ilości i stopniowo zwiększać. Yerba mate - rodzaje, właściwości, sposób parzenia. Jak pić yerba mate? Aloes – przeciwwskazania do spożycia Głównym przeciwwskazaniem do przyjmowania żelu aloesowego lub jego pochodnych jest występowanie reakcji alergicznych w rodzinie. Kategorycznie zabrania się takich kuracji, podczas przyjmowania kortykosteroidów oraz środków moczopędnych. Aloesu powinny unikać u kobiet w ciąży, podczas karmienia piersią oraz dzieci poniżej dwunastego roku życia. Długotrwałe stosowanie może doprowadzić do wypłukania potasu, dlatego osoby z nadciśnieniem tętniczym również nie powinny go przyjmować. Przed przyrządzeniem preparatu, należy upewnić się, czy kupiona lub wyhodowana roślina, na pewno jest Aloesem – bardzo podobne bywają agawa lub haworsja, mogące zawierać szkodliwe toksyny. Gdzie kupić aloes? Produkty z aloesu dostępne są w aptekach, drogeriach i sklepach ze zdrową żywnością. Jednak powinno się zwrócić uwagę na to, czy preparat nie zawiera innych niepotrzebnych składników, np. cukru, który obniża działanie samego aloesu. Najlepszy wyborem będzie czysty sok aloesowy 100 proc. z certyfikatem Międzynarodowej Rady Naukowej ds. Aloesu (International Aloe Science Council – IASC). Czytaj też: Jak wybrać najlepszą wodę? Woda źródlana, mineralna i kranówka Dlaczego warto spożywać aloes? Dobroczynne właściwości tego sukulentu znane są od lat. Nazywany jest esencją młodości i długowieczności, ze względu na pozytywne działanie wywierane na organizm. Kuracja sokiem aloesowym dodaje energii, hamuje procesy starzeniowe działa antyoksydacyjnie, a przede wszystkim pobudza aktywność układu immunologicznego. Substancje zawarte w aloesie spowalniają rozwój nowotworów i zapobiegają mutacjom genetycznym. Odnajduje swoje zastosowanie w higienie jamy ustnej oraz kuracjach odmładzających skórę, a przy wszystkich swoich właściwościach jest odpowiedni dla wegan i wegetarian. Ryzyko wystąpienia skutków ubocznych stanowi niewielkie ryzyko, przy stosowaniu odpowiedniej dawki, uważać jednak powinny osoby narażone na alergię. Warto zatem wprowadzić aloes do swojej codziennej diety, aby naturalnie wspomagać pracę swojego organizmu. Źródła Gigon F., Bareau P.: Rośliny pomagające zachować młodość, Jedność 2015 Bor J., Weiss T.: Żywność funkcjonalna. Najzdrowsze produkty z natury, Vital 2015 Cieślik E., Turcza K.: Właściwości prozdrowotne aloesu zwyczajnego Aloe vera, Post Fitoter 2015 Chilmon E., Golonko A., Matejczyk M.: Aloe vera – wybrane właściwości biologiczne, Budownictwo i inżynieria środowiska, 2017, Wierzbicka I.: Aloes- sukulent o leczniczych właściwościach, Food forum, 4/14, 2016 [dostęp [dostęp aloes napoje sok z aloesu właściwości przeciwgrzybicze właściwości przeciwzapalne Sok z aloesu - składniki odżywcze, właściwości. Przepis na sok z aloesu Aloes to popularna roślina lecznicza, której ludzie używają od tysięcy lat. Stanowi podstawę w odniesieniu do miejscowego stosowania w leczeniu oparzeń... Katarzyna Pawlikowska-Łagód Aloes – pochodzenie, składniki odżywcze, właściwości, zastosowanie Aloes jest bardzo popularny, a z jego prozdrowotnych i kosmetycznych właściwości korzystano już w starożytności. Dziś roślina ta jest wykorzystywana głównie jako... Marta Pawlak Naturalny sposób na zdrowie - sok z noni, dzikiej róży, aloesu, pokrzywy, rokitnika i skrzypu polnego Na co dzień najczęściej pijamy pomarańczowy lub jabłkowy. Jednak "sok" to dużo szersze pojęcie, które obejmuje znacznie więcej niż tylko słodkie napoje owocowe. W... Natalia Koperkiewicz-Grądek Aloes - co to za roślina i jak działa? Kwas linolowy jest kwasem nienasyconym należącym do grupy omega-6, zaliczanym do tzw. egzogennych kwasów tłuszczowych. Oznacza to, że jest on niezbędnym... Redakcja Medonet
Podczas przyrządzania soków z warzyw, możesz dodać odrobinę ulubionych ziół, które nadadzą sokom jeszcze bardziej aromatycznego smaku. Soki z warzyw idealnie nadają się do picia, ale mogą być również dodatkiem do zup. Możesz przygotować sok z buraków, pomidorów, szpinaku, jarmużu, itp.
Żyworódka – Bryophyllum pinnatum – Kalanchoe pinnata Żyworódka jest rośliną tropikalną, która jest interesująca przede wszystkim ze względu na swoje cechy biologiczne. Gatunek ten charakteryzuje się zjawiskiem żyworodności, co oznacza, że między ząbkami liści tworzą się pąki liściowe, które dają początek roślinom potomnym. Pąki liściowe rośliny, osiągając pewną wielkość i pewien okres dojrzałości, oddzielają się od rośliny macierzystej i rozpoczynają niezależną egzystencję. Dlatego też Kalanchoe nazywane jest również „drzewem życia”. Eksperymenty botaniczne dowodzą, że zjawisko żyworodności występuje tylko wtedy, gdy dzień jest długi. W warunkach naturalnych, wraz z nadejściem krótkich dni, ten proces rozmnażania zostaje zawieszony i zastąpiony rozmnażaniem płciowym – za pomocą nasion. W warunkach pokojowych i w szklarniach, gdzie jest sztuczne i fluorescencyjne oświetlenie, proces rozmnażania może trwać przez cały rok. W swoim naturalnym środowisku rośnie na glebach kamienistych i na suchych zboczach górskich, na piaszczystych i skalistych wybrzeżach morskich. Jest szeroko uprawiana jako roślina ozdobna w otwartym terenie w krajach tropikalnych i subtropikalnych. W umiarkowanych szerokościach geograficznych żaden z gatunków Kalanchoe w warunkach naturalnych nie występuje, ponieważ gdy temperatura otoczenia spada poniżej zera, roślina umiera. W Europie uprawiana jest w mieszkaniach jako roślina ozdobna i lecznicza. Opis Kalanchoe to wiecznie zielona bylina o silnie wzniesionej łodydze, prostej lub słabo rozgałęzionej, o wysokości od 60 cm do 1 m. Liście o długości prawie 20 cm, trójkątnie zwężające się ku górze, z niewielkimi wgłębieniami wzdłuż krawędzi. Górna strona błyszcząca, z brązowo-szmaragdowym odcieniem, spód szaro-zielony z niewyraźnymi brązowawymi plamkami. Kwiaty jasnofioletowe, rurkowate, długości około 2 cm, zebrane w gęste, wiechowate kwiatostany, kwitnące na dorosłych kwiatostanach późną zimą. Surowiec Surowcem jest świeże ziele roślinki minimum rocznej. Skład chemiczny Żyworódka zawiera flawonoidy, katechiny, bufadienolidowe glikozydy (briofiliny), polisacharydy, sacharoproteiny, sole mineralne (glin, żelazo, potas, magnez, krzem, mangan, miedź), witaminę C, kwas bursztynowy, jabłkowy, szczawiooctowy, fenolokwasy. Dla oczu i uszu Sok z żyworódki jest szeroko stosowany w okulistyce. Stosuje się go w leczeniu nadżerek rogówki, zapalenia rogówki, oparzeń, urazów, zwyrodnienia barwnikowego siatkówki, dystroficznego uszkodzenia oka i opryszczkowego zapalenia rogówki. Zioło leczy także stan zapalny ucha i ucha środkowego, również ropne. Jama ustna Sok z żyworódki jest używany do leczenia zapalenia i krwawienia dziąseł, zapalenia i grzybicy jamy ustnej i zapalenia migdałków. Łagodzi objawy paradontozy. Infekcja gardła, ból, zaczerwienienie, uczucie suchości, zalegająca wydzielina i chrypka. Poratuj zranioną skórę Żyworódka ma niesamowite zdolności gojące, a przy tym przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, antywirusowe i grzybobójcze. Hamuje stany zapalne skóry i błon śluzowych. Pobudza gojenie ran, odleżyn, odmrożeń, łagodzi skutki oparzeń rentgenem i słońcem. Z pomocą żyworódki leczy się choroby skóry, wrzody, wypryski, czyraki, ropnie, trudno gojące się rany, odleżyny i przetoki, owrzodzenia troficzne podudzi, cukrzycowe zmiany troficzne. Żylaki odbytu w stanie zapalnym, trądzik grudkowy skóry twarzy i zapalenie łojotokowe, łupież, pęknięcia sutków. Zioło regeneruje i przyspiesza pokrywanie się ran świeżym naskórkiem. Zmniejsza obrzęki i miejscowe przekrwienie. Soczyste całe i zmiażdżone liście nakłada się bezpośrednio na skaleczenia, zadrapania i inne choroby skóry. W pękaniu naskórka dłoni, pękaniu rogowaciejącego naskórka stóp smarować wieczorem skórę i potem nałożyć bawełniane rękawiczki (skarpetę)., Nalewka i sok pomoże oczyścić rany z tkanek martwiczych, a także usunąć ropę. Blizny powstają bez ostrych przykurczów. Kompresy i przemywania dobrze jest wspomóc wewnętrznym przyjmowaniem soku w dawce po 20 kropli trzy razy dziennie rozcieńczonego wodą. Przeciwgrzybiczo Żyworódka działa fungistatycznie. Niszczy grzybice błon śluzowych narządów płciowych, grzybice skóry i paznokci. Pomaga pozbyć się brodawek. Przeciwalergicznie Na wykwity alergiczne i ukąszenia przez owady. Także na katar sienny. Na okolice intymne Leczy nadżerki ginekologiczne i świąd odbytu, skuteczny w terapii zapalenia prącia (płukanki, okłady, globulki z ekstraktem). W kosmetyce Roślinka jest środkiem przeciwzapalnym, rozjaśniającym cerę, nawilżającym, odżywczym, lekko naprężającym skórę, przeciwtrądzikowym. Hamuje łojotok, działa przeciwwysiękowo. Korzystnie działa przy trądziku różowatym i rumień. Likwiduje przebarwienia. Żyworódka wzmacniająco Roślinka ma działanie remineralizujące, wzmacniające, immunostymulujące, odtruwające, pobudzające odnowę tkanek, a nawet krwiotwórcze. Zwiększa siły obronne organizmu i wzmaga odporność na infekcje. Spadek odporności, osłabienie fizyczne, choroby wyniszczające, niedokrwistość. Pomaga przy regeneracji organizmu po radioterapii i chemioterapii. Sok i inne preparaty Sok z żyworódki przygotowuje się ww nieco odmienny sposób. Po pierwsze – nie podlewamy roślinki przez okres 7 dni. Ścinamy liście wraz z łodygą ostrym nożem i przechowujemy je w ciemnym miejscu, w temperaturze poniżej 10 st C przez kolejne 7 dni. Dopiero teraz możemy surowiec przerobić na sok. Konserwujemy go za pomocą dwudziestoprocentowego alkoholu. Przechowujemy do roku czasu. Można także sok zmieszać z płynnym miodem pszczelim w stosunku jedna część żyworódki na cztery części miodu. Dodać cytryny lub nieco cukru waniliowego w celu poprawy smaku i zapachu. Tak przyrządzony można przechowywać w suchym i chłodnym miejscu lub w lodówce jedynie nie dłużej niż 3 dni, ale można podać dzieciom. Od 7 roku życia – 1 łyżeczkę 2-3 razu dziennie po wystąpieniu symptomów choroby tj. anginy, nieżytu gardła, migdałków, krtani, zapalenia jamy ustnej lub dziąseł, zapalenia oskrzeli, płuc, zapaleniu ucha środkowego oraz innych chorób infekcyjnych. Można też stosować profilaktycznie 1-2 łyżeczek dziennie a po 2 – 3 mies. zrobić przerwę na 3 – 4 tyg. Dla dorosłych i dzieci starszych od 12 roku życia dzienna dawka do stosowania wewnętrznego wynosi 6 łyżeczek tj. 3 x dziennie 1 łyżeczkę na pół godz. przed posiłkiem i 1 łyżeczkę półtorej godz. po posiłku lub 2 łyżeczki pół godz. po posiłku. Profilaktycznie w celu utrzymania organizmu w stanie odporności na choroby infekcyjne, należy przez 7 dni podawać 2 x 1 łyżeczkę soku a potem 1 x w tyg. 3 – 4 łyżeczki przez jeden dzień. Objawy choroby ustępują dość szybko – w czasie 4 – 5 dni a wysoka temperatura powraca do normy po 3 dniach. Maść z żyworódki Można przyrządzić samemu. Miesza się w tym celu 40 ml soku, 60 g bezwonnej lanoliny (tłuszcz wyrabiany z wełny owiec ), g Furazolidonu (lek bakteriostatyczny ), g Novocainy (lek znieczulający ). O ile nie dysponujemy farmaceutycznymi specyfikami – roztopić około 10 dkg świeżego niesolonego smalcu i gdy jest ciepły (nie gorący), dobrze wymieszać go z 1 łyżką soku przesączonego przez płótno. Wcierać bądź nakładać maść na zmienioną chorobowo skórę ( można założyć opatrunek z gazy). Uwaga – ze względu na brak możliwości zrobienia tego typu maści z zachowaniem warunku sterylności, nie należy stosować jej na czyste czy zainfekowane rany. Do ich leczenia można używać czystego soku z liści wyciśniętego jałowym gazikiem lub po zdjęciu błonki pokrywającej liść położyć go bezpośrednio na ranę. Identycznie leczymy oparzenia II stopnia, trudno gojące się rany, owrzodzenia podudzi, owrzodzenia cukrzycowe wokół kostek, owrzodzenia podudzi (niesztowice), żylaki odbytu. Krople do nosa uszu, oczu i gardła Zmiażdżyć listek uprzednio dobrze wypłukany, wycisnąć przez sterylną gazę sok i zakroplić po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakroplić nos stosując po 2 krople 2 x dziennie. Ulga nastąpi bardzo szybko, infekcja i stan zapalny minie ale należy zakraplać jeszcze 3-4 dni. Przy bólu i szumie w uszach w infekcyjnym zapaleniu trąbek słuchowych Eustachiusza, stosować 2-3 krople i ból powinien natychmiast ustąpić. Następnie należy natrzeć okolice uszu i skroni sokiem Wyciąg na winie: 1 cz. surowca rozdrobnionego świeżego na 5 cz. wina białego lub czerwonego, wytrawiać przynajmniej 2 tygodnie, przecedzić. Pić 30-50 ml dziennie. Również nadaje się do okładów i obmywania chorej skóry. Macerat: 1 cz. świeżego rozdrobnionego surowca zalać 3 częściami wody zdrojowej; odstawić na 8 godzin, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 2-3 łyżki. Nadaje się do przemywania i okładów. Sok i macerat można przelać do woreczków na lód i zamrozić. Nalewka: 1 część surowca świeżego i rozdrobnionego zalać 3 częściami alkoholu 30-40%; odstawić na 7 dni, przefiltrować. Zażywać 2 razy dziennie po 10 ml. Żyworódka – z czym łączyć Ziółko wykazuje synergizm (współdziałanie potęgowane) z miodem, propolisem, mleczkiem pszczelim, tranem, olejem lnianym, olejem konopnym, aloesem, wyciągiem z borowiny, żywokostem, farbownikiem, lukrecją, pokrzywą, bluszczykiem kurdybankiem, babką szerokolistną/średnią/wąskolistną, mniszkiem, kobylakiem, jastrzębcem, pępawą, płucnicą islandzką, Marchantia, torfowcem (wyciągi z ziela świeżego), paprotką słodką, łopianem, niecierpkiem, rdestami, turzycą i agawą. Interakcje Kalanchoe może nasilać działanie barbituranów. Kalanchoe może nasilać działanie glikozydów nasercowych, takich jak digoksyna i digitoksyna. Kalanchoe może nasilać działanie leków immunosupresyjnych. Kalanchoe może nasilać działanie leków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Przeciwwskazania Przy równoczesnym zażywaniu glikozydów nasercowych uwzględnić nasercowy wpływ żyworódki. Nie stosować u kobiet w ciąży. Źródła: Каланхое перистое (Kalanchoe pinnata Lam.) Dermesa Sok Z Żyworódki 100ml (Kalanchoe Daigremontiana) od 31,49 zł Porównanie cen w 6 sklepach Zobacz pozostałe produkty w kategorii Soki syropy i nektary Najlepsze oferty Opinie klientów -
Zdrowe zakupy Spis treści Żyworódka - co to jest? Żyworódka to polska nazwa roślin z rodzaju Kalanchoe. Są to rośliny sukulentowe (gruboszowate), czyli takie, które przystosowały się do życia w warunkach ograniczonej dostępności wody – mają grube, mięsiste liście, gromadzące wodę. Kalanchoe obejmuje ok. 150 gatunków, z których kilka stało się popularnymi w Polsce roślinami doniczkowymi. Niektóre, oprócz walorów estetycznych, mają właściwości lecznicze. W Polsce najbardziej znane są dwa gatunki: żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata, dawniej: Bryophyllum pinnatum) i żyworódka daigremonta (Kalanchoe daigremontiana). Która żyworódka jest tą właściwą? Często są one mylone, warto jednak umieć je odróżniać, bo, choć oba wymienione gatunki wykazują właściwości lecznicze, to żyworódka pierzasta ma ich zdecydowanie więcej, dlatego nazywana jest także żyworódką lekarską. I to właśnie ta odmiana, czyli żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata), jest "tą właściwą" żyworódką, o szerokim zastosowaniu w medycynie naturalnej. Jak je odróżnić? Najłatwiej po wyglądzie liści. Żyworódka daigremonta (Kalanchoe daigremontiana) ma liście bardziej podłużne, zwężające się na końcu i ostro zakończone – przypominają kształtem trójkąty o dwóch długich bokach. Długość liści wynosi od 15 do 28 cm, a szerokość od 2 do 5 cm. Na krawędziach liści wyrasta (w górę) mnóstwo małych roślinek – tzw. rozmnóżek, które szybko się ukorzeniają i są gotowe do przesadzenia. Wygląda to tak, jakby brzegi liści były obszyte jakąś ozdobną koronką czy falbanką. Liście są ciemnozielone, a czasem purpurowozielone czy wpadający w brąz. Liście żyworódki pierzastej wyglądają inaczej: są krótsze (od 5 do 18 cm) i owalne (jajowate), nie mają ostrych zakończeń. Ich krawędzie są łagodnie ząbkowane, ale płaskie – nie ma na nich rozmnóżek wyrastających ponad powierzchnię liścia. Rozmnóżki pojawiają się między ząbkami (na krawędzi liścia), kiedy odłamany liść trafi na podłoże. Liście żyworódki pierzastej są intensywnie zielone. Właściwości lecznicze żyworódki Liście żyworódki pierzastej zawierają flawonoidy, katechiny, glikozydy bufadienolidowe, polisacharydy, liczne sole mineralne (glin, żelazo, potas, magnez, krzem, mangan, miedź [to są nazwy pierwiastków, a nie soli mineralnych]), a także witaminę C. Ze względu na właściwości prozdrowotne sok z żyworódki pierzastej ceni się nawet wyżej od soku z aloesu. Roślina ta wykazuje działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i antygrzybicze. Skutecznie niszczy bakterie ropotwórcze, np. paciorkowca czy gronkowca. Przypisuje się jej zdolność do zmniejszania obrzęków i łagodzenia stanu zapalnego w organizmie. Dzięki dużej zawartości witaminy C żyworódka działa immunostymulująco, a więc zwiększa naturalną odporność organizmu na infekcje, w tym przeziębienie i grypę. Picie soku z żyworódki wspomaga organizm w walce z chorobami układu oddechowego takimi jak astma, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i angina oraz łagodzi kaszel i katar. Sok stosowany wewnętrznie pomaga też na zgagę, wrzody żołądka, problemy z wątrobą, zaś stosowany miejscowo hamuje proces zapalny, zmniejsza obrzęk i przekrwienie, a także przyspiesza ziarninowanie i pokrycie chorych miejsc świeżym naskórkiem. Żyworódka pierzasta skutecznie więc przyspiesza gojenie się ran, otarć, odleżyn, poparzeń, odmrożeń, zmniejsza widoczność blizn (również pooperacyjnych), a także łagodzi świąd po ukąszeniu owadów. Roślina wzmacnia też serce oraz poprawia działanie układu krążenia, dlatego nie powinny jej stosować wewnętrznie osoby zażywające leki z grupy glikozydów nasercowych. Zastosowanie żyworódki Przepis na sok z żyworódki Świeżo zerwane liście trzeba umyć, osuszyć, zawinąć w pergamin i włożyć na 2-3 dni do lodówki. Po tym czasie liście należy zmiażdżyć (np. w moździerzu), zmiksować lub drobno poszatkować, przecedzić przez jałową gazę i wlać sok do butelki z ciemnego szkła. Przechowywać w ciemnym, suchym, niezbyt ciepłym miejscu. Sok nadaje się do użycia po kilku dniach. Warto go stosować w sezonie grypowo-przeziębieniowym, pijąc dwa razy dziennie po łyżce stołowej. Nadaje się też do okładów i przemywania skóry. Przepis na maść z żyworódki Maść można zrobić na wiele sposobów. Według najprostszego przepisu wystarczy połączyć żyworódkę z tłuszczową bazą: 1/3 szklanki oleju kokosowego, masła shea lub wazeliny trzeba podgrzać w kąpieli wodnej (do 50-60°C), dodać 2-3 łyżki soku z żyworódki i dobrze wymieszać. Kiedy maść wystygnie, wstawić do lodówki. Inne zastosowania żyworódki W jednym z badań wykazano, że picie soku z żyworódki pierzastej poprawia jakość snu kobiet w ciąży. W kosmetyce sok ten jest też stosowany jako środek nawilżający i rozjaśniający cerę (zmniejsza przebarwienia), a także hamujący łojotok i przeciwtrądzikowy. Bibliografia A. Ożarowski, Kalanchoe pierzaste jako roślina lecznicza, Wiadomości zielarskie 4/1991. J. Chanaj-Kaczmarek, M. Ulikowska, M. Dudek-Makuch, Badania nad aktywnością biologiczną soku z liści Kalanchoe daigremontiana, Postępy Fitoterapii 1/2019; doi: Nowak, Zioła, które podbiły medycynę, wyd. AA 2015.
Kup teraz na Allegro.pl za 74,99 zł - DERMESA Sok z żyworódki 250 ml (13107680889). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect!
Żyworódka (kalanhoe), to pochodząca z Madagaskaru wiecznie zielona wieloletnia roślina. W niejednym domu służy jedynie za ozdobny kwiat doniczkowy, ponieważ jej właściwości lecznicze nie są jeszcze wszystkim znane. Żyworódka (kalanhoe), to pochodząca z Madagaskaru wiecznie zielona wieloletnia roślina. W niejednym domu służy jedynie za ozdobny kwiat doniczkowy, ponieważ jej właściwości lecznicze nie są jeszcze wszystkim znane. Substancje odżywcze i działanie żyworódki Sok z miazgi liści żyworódki pierzastej zawiera składniki takie jak: witamina C, flawonoidy oraz mikroelementy, tj. mangan, magnez, selen, potas, wapń, żelazo, glin i inne. Działa on przeciwzapalnie (niszczy różnego rodzaju drobnoustroje, takie jak bakterie, wirusy, czy grzyby), regenerująco, biostymulująco (zwiększa odporność organizmu oraz wytrzymałość skóry na urazy). Sok z żyworódki wewnętrznie stosowany jest na takie schorzenia, jak: katar, przykry zapach z ust, angina, bóle głowy, zgaga i inne. Sok z żyworódki na problemy skórne Sok z żyworódki można zrobić samemu ze zmiażdżonych liści. Nadają się do tego rośliny minimum jednoroczne – dopiero po roku żyworódka nabiera właściwości leczniczych. Sok z żyworódki robi się poprzez zmiażdżenie jej liści, które zrywamy wraz z łodygami, owijamy w ręcznik papierowy i chowamy do lodówki na 7 dni, po tym czasie wyciskamy sok. Najlepiej zrobić to za pomocą sokowirówki – wówczas uzyskamy czysty sok. Użycie malaksera lub blendera, to konieczność przefiltrowania powstałej papki przez sitko lub gazę. Stosuje się z czysty sok z żyworódki, który trzymamy w lodówce maksymalnie 7 dni, jak również roztwory konserwowane spirytusem lub gliceryną (do przemywana), które możemy używać cały rok. Kasia gotuje z gnocchi Nalewka z żyworódki Nalewkę z żyworódki uzyskamy dodając do świeżego soku jedną piątą jego objętości czystego spirytusu. Nalewkę do picia przyrządzimy dodając do soku spirytus w następujących proporcjach – na jedną część miazgi z żyworódki dodajemy trzy części spirytusu lub czystej wódki. Przekładamy do słoika, szczelnie zakręcamy i odstawiamy w zacienione miejsce na 2 tygodnie. Po tym czasie nalewka jest gotowa do spożycia. Po wykorzystaniu nalewki pozostałą miazgę można zalewać w taki sam sposób jeszcze trzykrotnie. Tak przygotowaną nalewkę przed użyciem należy rozcieńczyć wodą – pół łyżeczki nalewki rozcieńczamy szklanką wody. Dostępne są również preparaty w formie aerozolu wzbogacanego woda termalną i wyciągiem z aloesu. Działanie żyworódki na zmiany skórne o podłożu trądzikowym to przede wszystkim przyspieszenie gojenia obecnych oraz niedopuszczenie do powstawania nowych zmian. Działa rozjaśniająco na blizny. Atopowe zapalenie skóry o podłożu alergicznym również można doskonale leczyć żyworódką. Jest niezastąpiona w walce z opryszczką. Sok z liści żyworódki stosowany jest do leczenia powierzchownych urazów skórnych, głębokich zranień, oparzeń. Zaskórniki i trądzik oraz wszelkie zmiany ropne przemywa się świeżym sokiem. Udowodniono również jej lecznicze działanie na egzemę, łupież, długo nie gojące się rany, brodawki czy nawet rozjaśnianie piegów. Stosowanie żyworódki na trądzik i zmiany skórne to przede wszystkim przemywanie sokiem miejsc zmienionych chorobowo. Skórę należy przemywać świeżym sokiem, liściem lub spirytusową nalewką. dwa razy dziennie do ustąpienia objawów. Używa się też liści żyworódki, jako kompresu. Z liścia należy zdjąć błonkę ochronną, przyłożyć do chorego miejsca i owinąć bandażem. Zmieniać co 3 godziny, aż do zagojenia – co powinno potrwać nie dłużej nić 3 dni. Takie działanie jest skuteczne przy skaleczeniach, wypryskach trądzikowych, oparzeniach i obrzękach. Profilaktycznie na wzmocnienie organizmu zaleca się picie nalewki lub soku raz dziennie pół łyżeczki soku/nalewki na szklankę wody. Żyworódka przeciwwskazania i cena Przeciwwskazaniem do stosowania żyworódki wewnętrznie jest wysoki poziom potasu we krwi, ponadto trzeba stosować się do informacji umieszczonej w ulotce lub na opakowaniu odnośnie dawkowania i nie przekraczać dziennej zalecanej ilości. Cena za 100 ml czystego soku zaczyna się od około 21 zł.
W przeciwieństwie do kawy, pokrzywa działa dobrze na żołądek, trzustkę i wątrobę, dlatego warto zamienić poranny napój na filiżankę naparu z pokrzywy. Korzyści dla zdrowia – niezastąpione! Dodatkowo pokrzywa oczyszcza krew z toksyn. Sok z pokrzywy. Sok z pokrzywy możemy oczywiście kupić w specjalistycznych sklepach czy aptekach.
Witajcie! Dziś będzie o mowa roślinie doniczkowej, która swoimi dobroczynnymi właściwościami przebija nawet aloes! Kiedyś ta niezwykle urodziwa roślina zdobiła parapety w niemalże wszystkich domach. Dziś moda na hodowlę żyworódki ( Kalanchoe pinnata) powraca i nic w tym dziwnego, ponieważ jej moc lecznicza posłuży nam jako pierwsza pomoc przy konkretnych dolegliwościach takich jak np. ból ucha, zapalenie spojówek czy uporczywy katar. Przyjrzyjmy się więc jej bliżej. Kalanchoe pinnata – niewielka roślina, wielkie właściwości Żyworódka pierzasta przybyła do nas z Madagaskaru i jest rośliną od wieków wykorzystywaną w medycynie naturalnej. Od dawna mieszkańcy Afryki, Indii, Chin i Australii wykorzystywali ją w medycynie ludowej jako roślina lecznicza do uśmierzaniu bólu, leczenia ran i stanów zapalnych skóry. W dzisiejszych czasach hodowana jest w naszych domach ze względu na jej nieocenione walory zdrowotne, dlatego często nazywana jest “lekarzem domowym” 🙂 Kalanchoe gromadzi w swych liściach całe bogactwo mikro- i makroelementów takich jak: mangan, miedź, selen, cynk, bor, glin, krzem, potas, wapń, żelazoo raz duże dawki witaminy C. Posiada niezwykłe właściwości: przeciwzapalne, regenerujące i stymulujące odporność organizmu. Żyworódka jest lekiem, nie suplementem! Otóż Kalanchoe zbadał sam Komitet Farmakologiczny w 1970 r i zatwierdził jako leczniczy. Dotychczasowe badania kliniczne potwierdziły przydatność tej rośliny w leczeniu wielu schorzeń, a praktyka lekarska odkrywa jej wielkie możliwości. Preparaty na bazie soku z żyworódki stosowane są w praktyce chirurgicznej, stomatologicznej, laryngologicznej oraz położniczo-ginekologicznej. Uprawa żyworódki w warunkach domowych Jest to roślina, która należy do rodziny sukulentów, czyli roślin przystosowanych do życia w warunkach ograniczonego dostępu do wody. W naszym klimacie uprawiana jest jako ozdobna roślina doniczkowa. Liście żyworódki są grube i miąższowe, kwiaty zwłaszcza z bliska prezentują się naprawdę pięknie. kwiat żyworódki Jest ona właściwie bezproblemowa w uprawie na okiennym parapecie i osiąga zazwyczaj 40-80 cm wysokości. Najlepiej hodować ją w głębokiej i szerokiej doniczce w ziemi do kaktusów lub uniwersalnej z dodatkiem piasku. Roślinę tę trzeba podlewać przynajmniej raz w tygodniu, ponieważ od nadmiaru wody może zgnić. Żyworódka pierzasta a żyworódka Daigremonta – różnice i cechy charakterystyczne W Polsce znane są dwie najbardziej znane odmiany: Kalanchoe Pinnata, czyli żyworódka pierzasta (odmiana ta jest stosowana zewnętrznie oraz wewnętrznie) Żyworódka pierzasta Kalanchoe Pinnata ma najszersze właściwości lecznicze Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata), jak sama nazwa wskazuje, ma górne liście złożone (pierzaste), przeważnie z nieparzystą liczbą owalnych listków. Mają karbowaną albo piłkowaną krawędź, a w zatokach odłamanego liścia tworzą się szybko tzw. rozmnóżki. Kalanchoe Daigremontianaczyli żyworódka Daigremonta (tę odmianę stosujemy tylko zewnętrznie) Żyworódka Kalanchoe Daigremontiana, mylona z Żyworódką pierzastą – Kalanchoe Pinnata Druga odmiana żyworódki Kalanchoe Daigremontiana charakteryzuje się szpiczasto zakończonymi, pojedynczymi liśćmi w kształcie serca, na których wyrastają rozmnóżki. To właśnie dzięki liściom głównie możemy rozróżnić te dwie podobne do siebie rośliny. Odmiany żyworódki należą do tego samego rodzaju botanicznego, więc jak to często bywa z egzotycznymi roślinami, ich nazwy są często mylone. Warto jednak zwrócić uwagę, że odmiana Kalanchoe Daigremontiana jest toksyczna przy stosowaniu wewnętrznym (uwaga nie pijcie jej!) Jak wykazują przeprowadzone badania fizykochemiczne Kalanchoe Pinnata zawiera dwukrotnie więcej cynku, 10-krotnie więcej manganu oraz 2 x więcej boru niż Kalanchoe Daigremontiana. Lecznicze zastosowanie żyworódki jako świeży liść Na rany i inne choroby skóry Świeżo wyciśnięty sok z żyworódki posłuży nam jako domowe lekarstwo. Odrywamy liść od rośliny i rozgniatamy go, tak aby puścił swój cenny zielony sok. Najlepiej rozgniatać jest drewnianym przyrządem, ponieważ przy styczności z metalem żyworódka traci swoje właściwości. Zmiażdżony listek przykładamy na skórę zmienioną chorobowo i umocowujemy gazą, plastrem lub bandażem. Roślina ta jest silnym stymulatorem regeneracji tkanek, więc przyczynia się do szybkiego czyszczenia i gojenia się ran i owrzodzeń, w tym długich niegojących się, z procesami ropnymi i martwicą tkanek. Zaleca się leczenie takich zmian skórnych jak: egzema, trądzik, łupież, oparzenia, odleżyny, brodawki, grzybica czy długo niegojące się rany. Jeśli chcecie szybko pozbyć się niechcianego pryszcza, to bardzo skuteczny i szybki sposób uporania się z nim pokazuję tutaj klik. Oczywiście w roli głównej nasza wspaniała roślina lecznicza. Sok z żyworódki (tylko pierzastej!) do picia Możemy to potraktować jako prozdrowotny napój do picia. Liście myjemy i owijamy serwetką, następnie wkładamy na około 7 dni do lodówki. Po tym czasie liście miażdżymy, odcedzamy przez sitko, a na koniec wyciskamy z nich sok, który jest gotowy do użycia. Można z niego korzystać cały rok, ponieważ posiada naturalne właściwości konserwujące. Taki sok z żyworódki ma silne działanie wirusobójcze, bakteriobójcze, grzybobójcze oraz przeciwzapalne. Oprócz tego stabilizuje poziom cukru, niszczy bakterie ropotwórcze, zmniejsza przekrwienia i obrzęki, regeneruje organizm oraz silnie wspiera jego odporność. Dawkowanie: pij po 20 kropli soku trzy razy dziennie po jedzeniu oraz dodatkowo zjadaj odpowiednio do dawki soku. Smakuje podobnie jak szczaw. UWAGA: wewnętrznie soku z żyworódki nie powinny stosować kobiety w ciąży. sok wyciśnięty bezpośrednio z liścia żyworódki posłuży nam cały rok, przechowujemy go w lodówce Można zakupić również gotowy sok z żyworódki do użytku zewnętrznego lub bezpośrdenio do picia. Polecam od siebie ten z firmy polskiej Ekamedica, który znajdziecie w sklepach zielarskich lub aptekach. Cena za butelkę 250ml to ok 30zł. Inne zastosowania żyworódki w domu Krople do oka -przy zapaleniu oka, otarciu lub bólu oka należy sok z liścia wkroplić bezpośrednio do worka spojówkowego. Można go stosować nierozcieńczony lub rozpuszczony w proporcji 1:1 z normalną solą fizjologiczną. Stłuczenia, skręcenia i użądlenia owadów – na stłuczenie połóż przygotowany kawałek oczyszczonego z błonki i zmiażdżonego liścia, na niego kawałeczek foli (wielkości liścia). Wypadanie włosów, łupież – wcieramy sok w skalp na noc, rano spłukujemy. Stosujemy 2-3 razy w tygodniu. Zapalenie ucha wewnętrznego – do przewodu usznego wkładamy delikatnie waciki nasączone sokiem z żyworodki. Bóle dziąsła, bóle zębów – bolące dziąsła przecieramy spirytusem żyworódkowym oraz dodatkowo na bolący ząb przykładamy liść. Bóle głowy (w tym migreny) – należy zrobić okład z liścia i przyłożyć w miejscu gdzie ból się zaczął. Po 20-30 min. poczujemy znaczną ulgę. Reumatyzm– kilka razy dziennie wcieramy sok lub nalewkę w bolące należy 3 razy dziennie pić 20 kropel soku lub zjadać liść (bez błony) odpowiadający dawce. Grypa – 4 razy dziennie, przed jedzeniem pijemy 20 kropel soku lub nalewkę z żyworódki. Katar (wszystkie rodzaje) – zakrapiamy kilka kropel do nosa kilka razy dziennie. W parę minut po zakropleniu następuje gwałtowne przypadku kataru chronicznego kuracja może potrwać nieco dłużej. Zgaga– połknij 40 kropli soku, a już po chwili zgaga minie. Należy stosować taką czynność 2 x dziennie po 40 kropli soku przez 1-3 tygodnie. Zgaga powinna ustąpić całkowicie (pod warunkiem zaprzestania jedzenia słodyczy ew. potraw smażonych). Przykry zapach z ust– należy wlać na łyżkę trochę wody, do tego 40 kropli soku i wypić. Przykry zapach ginie natychmiast, a stosowanie 2 x po 40 kropli soku przez kilka dni przyczynę zapachu likwiduje na długo. Kac– prosty przepis na tzw. zespół odstawienia alkoholu, czyli żucie kilku liści żyworódki pomaga pijanemu wytrzeźwieć. Polecam wypróbować, tylko pamiętajcie którą 🙂 Podsumowując żyworódka pierzasta ma w sobie tak wielką leczniczą moc, że chyba nie znam schorzenia na które nie pomaga. Zachęcam więc Was, aby uprawiać ten kwiat w domu nie tylko ze względu na jej funkcje dekoracyjne, ale przede wszystkim dlatego, że może ona poprawić nasze zdrowie. Jestem przekonana, że stanie się bardzo pożytecznym i ozdobnym elementem w Waszym domu.
Wykazują również słabe działanie moczopędne, przeciwbiegunkowe, przeciwgośćcowe, hamujące krwawienie. Udowodniono, że napary z pokrzywy posiadają właściwości zwiększania poziomu
Sok z żyworódki to także użycie go w formie kropli do oczu i uszu. Zakraplamy po kropli do oczu dwa razy dziennie. Przy bólu i szumie w uszach charakterystycznych dla zapalenia trąbek słuchowych Eustachiusza dawka wynosi 2–3 krople 2 razy dziennie aż do ustąpienia bólu.
Dermatologia Choroby zakaźne skóry Łupież Łuszczyca Leki Włosy. Lek. Dariusz Czubiński Dermatolog , Łódź. 76 poziom zaufania. Jeśli sprawa dotyczy nie tylko głowy, ale też i twarzy, to w grę mogą wchodzić inne choroby. Bez oglądania nie sposób się wypowiedzieć ani doradzić. Proszę pójść do dermatologa, sam Pan sobie nie .
  • w42e933yyj.pages.dev/637
  • w42e933yyj.pages.dev/512
  • w42e933yyj.pages.dev/154
  • w42e933yyj.pages.dev/25
  • w42e933yyj.pages.dev/403
  • w42e933yyj.pages.dev/329
  • w42e933yyj.pages.dev/462
  • w42e933yyj.pages.dev/805
  • w42e933yyj.pages.dev/988
  • w42e933yyj.pages.dev/228
  • w42e933yyj.pages.dev/693
  • w42e933yyj.pages.dev/153
  • w42e933yyj.pages.dev/926
  • w42e933yyj.pages.dev/292
  • w42e933yyj.pages.dev/468
  • sok z żyworódki do picia