EposEpos (także: epopeja, poemat heroiczny, czasem również poemat epicki) – jeden z głównych i najstarszych gatunków epiki .Obejmuje utwory najczęściej poetyckie (np. Iliada ), rzadziej tworzone prozą (np. Tain bo Coulange), ukazujące dzieje życia legendarnych, częściowo lub całkiem historycznych bohaterów, na tle wydarzeń przełomowych dla danego narodu, lub też opowieść o prapoczątkach tego narodu lub grupy etnicznej, a także omawia początki kultów religijnych. Często opowiadają nie tylko o postaciach ludzkich, ale też boskich, magicznych czy demonicznych (np. Ramajana ). Najwcześniejsze eposy mają charakter zbioru opowieści mitycznych i wywodzą się często z czasów, w których grupa ich autorów nie znała krótszą odmianą jest poemat epicki (np. Beowulf ). Często głównym wątkiem eposu jest historia jednego rodu panującego ( Pieśń o Nibelungach ) lub dzieje życia jednego, niezwykłego, heroicznego bohatera ( Odyseja ), ale może on też przedstawiać opowieść o całym ludzie ( Kalevala ), o jego początkach ( Eneida ), także o jego bogach (Dzieje Dionizosa, Edda ) i przodkach (eposy Hezjoda). Dawne eposy i poematy epickie przeznaczone były do recytowania lub do śpiewania, często zawierały elementy rytuałów religijnych i były używane w celach religijnych, stanowiły też często zapis religii i mitologii danego ludu, jego wartości moralnych, obyczajowości i najstarszego języka. Za ostatnią "żywą epopeję" uważa się nawiązującą do początków buddyzmu tybetańskiego Epopeję o Królu Gesarze . Wśród Tybetańczyków i Mongołów znaleźć można ok. 140 pieśniarzy, którzy zajmują się tą balladą. Eposy powstałe w czasach późniejszych (począwszy od czasów rzymskich, ale i np. " Raj utracony " i " Pan Tadeusz ") są dziełami czysto literackimi, które nie wywodzą się bezpośrednio z ustnej tradycji epickiej. Znane eposy w literaturze światowej Gilgamesz – literatura akkadyjska – ok. XX wiek Enuma Elisz – literatura babilońska Ramajana – literatura sanskrycka – II wiek – II wiek Mahabharata – literatura sanskrycka – IV wiek – IV wiek Iliada – literatura grecka – VIII wiek Odyseja – literatura grecka – VIII wiek Hezjoda Roczniki – literatura rzymska – Enniusz – II wiek Eneida – literatura rzymska – Wergiliusz – I wiek Farsalia – literatura rzymska – Lukan – I wiek – literatura rzymska – Publiusz Papiniusz Stacjusz – I wiek – literatura rzymska – Publiusz Papiniusz Stacjusz – I wiek (epos) – literatura rzymska – Silius Italicus – I wiek – literatura rzymska – Waleriusz Flakkus – I wiek Dionizosa Nonnos z Panopolis Epopeja o Królu Gesarze – tybetański epos – X/XI wiekSzahname (Księga królewska) – Ferdousi – literatura perska – X/XI wiek Beowulf – literatura angielska – IX wiek Widsidh – literatura angielska Pieśń o Rolandzie – literatura francuska – XI wiek Digenis Akritas – literatura Bizancjum – XII wiek Edda – XIII wiek Pieśń o Nibelungach – XIII wiekParsifal i Willehalm – autorstwa Wolframa von Eschenbach – XII/XIII wiek Kalevala – spisana w XIX wieku Kalevipoeg – estoński epos wzorowany na Kalevali Życie i przygody Remusa – literatura kaszubska – XX wiek Heimskringla Bitwa pod Maldon – literatura angielska Pieśń o Cydzie Tain. Uprowadzenie stad z Coulange Mabinogion Cad Gaddou. Bitwa Drzew Saga rodu Wölsungów sagi islandzkiecykl feniański cykl ulsterski cykl arturiański Słowo o wyprawie Igora Pieśń o Hildebrandzie Hikayat Hang Tuah – malezyjski epos narodowyEpos o Manasie – Kirgistan Jerozolima wyzwolona Tassa Orland szalony Ariosta Raj utracony MiltonaKrólowa elfów Spensera Władca Pierścieni – John Ronald Reuel Tolkien (dzieło to jest obiektem sporów, można powiedzieć że jest synkretyzmem powieści i eposu) Pan Tadeusz – Adama Mickiewicza Evangeline i Pieśń o Hajawacie – Henry'ego Wadswortha Longfellowa Powieść o Udałym Walgierzu – Stefan Żeromski (na podstawie powieści średniowiecznej) Zobacz też epos narodowy Inne hasła zawierające informacje o "Epos": Herodot ... Adam Mickiewicz ... Literatura – przegląd chronologiczny w. XVIII wiek XVIII wiek (do XV w. – Epos o Gilgameszu ... Filologia klasyczna ... VIII wiek grudnia 800 roku - koronacja Karola Wielkiego na cesarza Kultura i sztukapowstaje Epos Beowulf kształtuje się romans karoliński Sławni odkrywcy i badacze Beda Czcigodny (wybitny uczony, ... Epos Epos (także: epopeja, poemat heroiczny, czasem również poemat epicki) – jeden z ... Prace i dni Prace i dnie (gr. Erga kai hemerai) - Epos Hezjoda .Impulsem do powstania utworu był niesprawiedliwie rozwiązany przez arystokratycznych sędziów ("darów ... Tbilisi okres burzliwego kulturalnego i gospodarczego rozwoju Tbilisi. W tym czasie powstaje gruziński Epos narodowy " Witeź w tygrysiej skórze " autorstwa Szoty Rustawelego . Rozciągająca się od ... Dzieło literackie ... Literatura średniowiecza z ludowych pieśni sławiących bohaterów. Prastare opowieści o rycerzach przyjmują postać rycerskich Eposów , sławiących wyidealizowanych bohaterów zmagających się z ponadnaturalnym lub naturalnym złem tego ... Inne lekcje zawierające informacje o "Epos": Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka
O legendarnych początkach miasta. Jolanta Paczkowska. 25 kwietnia 2011, 15:41 Warzelnicy. Rzeźba autorstwa Mirosława Florczaka Jolanta Paczkowska.
Czas w Europie Wielka Rewolucja Francuska (1789-1799) — koniec '40 XIX w.; w Polsce 1822-1863 twórcy M. Scott, G. Byron, J. W. Goethe, E. T. A. Hoffmann, V. Hugo, A. de Musset, G. Sand, A. Puszkin, M. Lermontow, E. A. Poe, A. Mickiewicz, A. Fredro, Z. Krasiński, J. SłowackiReprezentatywne gatunki dramat romantyczny, ballada, poemat dygresyjny, poemat epicki, powieść fantastycznaNazwa epoki wywodzi się z pojęcia lingua romana (język ludów średniowiecznej Galii, przeciwstawiany lingua latina, językowi rzym. najeźdźców). Starofrancuskie romant oznaczało powieści rycerskie. Romantyzm był ostatnią wielką epoką kulturalną Europy. Charakterystyczne jest dla niej odrzucenie klasycznych kanonów, fragmentaryzm, forma otwarta, nawiązanie do Shakespeare'a, rehabilitacja średniowiecza i twórczości ludowej, kult natury, zaufanie do uczucia, wiary i intuicji, indywidualizm, bunt, niepokój, wyobraźnia twórcza, mesjanizm. Epokę poprzedziły tendencje sentymentalne i romantyczne nasilające się pod koniec XVII w. (preromantyzm — F. Schiller). W Polsce romantyzm rozpoczął się od polemiki klasyków z romantykami (1818) i wydania przez Adama Mickiewicza tomiku Ballady i romanse (1822).Najważniejsi twórcy...Dłuższy utwór wierszowany obejmujący ciąg wydarzeń tworzących fabułę lub grupę refleksji, opisów. Wyróżnia się różne gatunki poematów epicki, opisowy, dydaktyczny, heroikomiczny lub dygresyjny.
Poza tym: umieszczajcie tu swoje ulubione wiersze socrealizmu, te najśmieszniejsze, najbardziej patetyczne, najniższej jakości, z najgorszymi rymami, piękne, brzydkie, betonowe, wzruszające, jakie lubicie! aż świt na niebie zacznie bieleć. i nasza krew. czujesz uśmiech Stalina. bieg syberyjskich, siwych rzek.Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 18:38: Według legendy, założycielami Rzymu byli Romulus i Remus, wnukowie króla Latynów - Numitora. Brat Numitora odebrał mu tron i wypędził, a jego jedyną córkę uczynił kapłanką, co wiązało się ze złożeniem ślubów czystości. Córka wypędzonego króla urodziła jednak bliźnięta - dwóch chłopców, Romusa i Remulusa. Ich ojcem był bóg wojny Mars. Gdy nowy król dowiedział się o narodzinach dziedziców Numitora, rozkazał zgładzić chłopców i ich matkę. Córkę Numitora zamurowano żywcem, a bliźnięta włożono do koszyka i wrzucono do Tybru. Chłopcami opiekowali się jednak bogowie. Sprawili, że koszyk dziećmi osiadł na brzegu rzeki. Odnalazła go wilczyca i wykarmiła bliźnięta. Później na chłopców natknął się pasterz, który ich przygarnął. Gdy Romulus i Remus podrośli i dowiedzieli się, kim są, wyruszyli na pomoc Numitorowi. Przepędzili jego brata i oddali z powrotem władzę dziadkowi. Po przywróceniu dziadka na tron Romulus i Remus postanowili założyć własną osadę w pobliżu miejsca, gdzie niegdyś odnalazł ich pasterz. Jednak bliźniacy pokłócili się przy wyznaczaniu granic. Romulus w porywie gniewu zabił swojego brata. Sam został królem miasta, które nazwano na jego cześć Roma - po polsku Rzym. .dassz na jjjjjj Odpowiedzi av500ful odpowiedział(a) o 19:29 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych oraz o postępach w tym zakresie. 3. Udzielanie uczniowi pomocy w opanowaniu materiału. 4. Motywowanie ucznia do dalszych postępów w nauce. 5. Dostarczanie rodzicom (prawnym opiekunom) i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach w nauce oraz specjalnych uzdolnieniach
Ur. 15 października 70 w Andes k. MantuiZm. 21 września 19 w BrindisiNajważniejsze dzieła: Bukoliki, Georgiki, EneidaStarożytny poeta i pisarz rzymski, protegowany Mecenasa i cesarza Oktawiana Augusta. Pochodził z Lombardii, tam też kształcił się, początkowo w Kremonie, a następnie w Mediolanie. Później, mieszkając przez pewien czas w Neapolu w środowisku tamtejszej mniejszości greckiej, nauczył się języka Homera i rozmiłował w kulturze helleńskiej. Przez jakiś czas pracował, bez większego powodzenia, jako prawnik. Możliwość pracy twórczej uzyskał dzięki wsparciu materialnym Mecenasa, którego uwadze polecił z kolei zbiór utworów, które zwróciły na siebie uwagę publiczności: Bukoliki (Eklogi) stanowią przykład poezji pasterskiej. Kolejny etap twórczości Wergiliusza wyznaczają Georgiki, czyli poemat o rolnictwie, sadownictwie, hodowli bydła i pszczelarstwie (tematom tym odpowiadają kolejne księgi). Zwieńczenie dzieła życia stanowi Eneida, epopeja o początkach Rzymu, o zamierzonej od początku roli państwotwórczej, służącej umacnianiu poczucia tożsamości obywateli rzymskich i dowartościowaniu odrębności ich kultury. Jest to motyw klasyczny, zbliżony do motywu raju (ale nie zawierający wątku grzechu wobec bogów, choć mówiący o późniejszej degradacji życia ludzi, o ich upadku, raczej w kontekście egzystencjalnym niż religijnym). Złoty wiek miała cechować harmonia współżycia społecznego (brak wojen) oraz rozkwit zarówno natury, jak również sztuk i rzemiosł.
Rzym obudził się z letargu. Wróciły olbrzymie korki na ulicach, tłumy w sklepach, zalegające stosy śmieci na ulicach, więc jesteśmy w domu, ale za to z nowym gospodarzem. Roberto Gualtieri właśnie został wybrany nowym burmistrzem Rzymu. Obiecuje posprzątać miasto do Bożego Narodzenia, a co dalej, zobaczymy.
Kronika polska, litwska, żmódzka i wszystkiej Rusi uchodzi za pierwszy drukowany zarys historii Europy wydarzenia do 1581 roku. Źródłami do jej stworzenia były przede wszystkim kroniki Jana Długosza, Macieja Miechowity oraz inne rękopisy, ruskie. Kronika zawiera szczegółowe dzieje Wschodniej Europy od jej legendarnych początków, aż do lat współczesnych autorowi. Przez długi czas była traktowana jako ważne źródło naukowe. To pozycja trudna w odbiorze, bo pisana archaicznym językiem, ale bez wątpienia ciekawa, pisana jest prozą, ale zawiera również fragmenty Stryjkowski to to polski historyk, poeta i dyplomata, którego działalność i twórczość przypada na II połowę XVI wieku. Przebywał w dworach magnackich, służył w wojsku, a ostatecznie przyjął święcenia kapłańskie. Zasłynął jako autor historycznych kronik dotyczących losów polskich i litewskich.
Horacy (65 - 8 Najsłynniejszy poeta Rzymu, do którego nawiązywali późniejsi twórcy wielu krajów, był autorem Satyr, w których zerwał z dotychczasową konwencją pisarską i zastosował realizm, ironię i autoironię. Napisał również cykl Pieśni, w których sławi przyjaźń, miłość, dobre wino oraz spokojne życie na wsi, stanowiące kontrast z gorączką życia politycznego i wojny domowej. Horacy w pieśniach wyznawał filozofię złotego środka. Ze stoicyzmu i epikureizmu brał to, co najcenniejsze. Propagował hasło „carpe diem” (chwytaj dzień), ale też zasadę zachowywania równowagi duchowej w nieszczęściu. Twierdził, że trzeba cieszyć się zdrowiem, rozumem, łagodną starością i wszystkim tym, co daje życie. Sam wiódł spokojny żywot na wsi, gdzie zajmował się pisarstwem. Słynna stała się jego teoria dotycząca poezji i poetyki. Oda zaczynająca się słowami „Exegi monumentum” („Stawiam sobie pomnik”) podejmuje temat nieśmiertelności poezji, która daję autorowi sławę. Stąd też pochodzi słynny cytat „Non omnis moriar” - „nie wszystek umrę”, do którego nawiązywać będą późniejsi twórcy, J. Kochanowski. Owidiusz (43 - 17 lub 19 Był czołowym poetą okresu panowania Oktawiana Augusta. Sławę zdobył poezją miłosną i erotyczną (Amores i Sztuka kochania). Wmieszany w jakiś skandal dworski w wiązku ze swawolnością niektórych utworów, zesłany został przez cesarza do miasta Tomi nad morzem Czarnym. Na wygnaniu stworzył zbiór elegii opisującychstan jego uczuć (Trista) oraz wspaniałą powieść poetycką o przemianach postaci mitologicznych - Metamorfozy (Przemiany), w której kunsztownie splótł przeróżne mity greckie i rzymskie wyjaśniające pojawienie się pewnych roślin, zwierząt i ciał niebieskich. Zobacz też : Mity - historie bogów i ludzi Wergiliusz (70 – 19 - Eneida Urodził się we wsi Andes w pobliżu Mantui, w północnej Italii. Był znakomitym poetą rzymskim. Stworzył Bukoliki (poematy pasterskie), pisane w latach 42-39 wzorowane w pewnej mierze na idyllach Teokryta. Napisał również Georgiki - poemat o ziemiaństwie, oparty na poezji Hezjoda, ale przede wszystkim na własnej znajomości rolnika i głębokim umiłowaniu życia wiejskiego. Największym dziełem Wergiliusza jest epopeja narodowa Eneida. Treść jej stanowią wędrówki Eneasza, który po spaleniu Troi z gromadą wygnańców dotarł do brzegów Italii, gdzie założył kolonię, od której początek swój brało późniejsze państwo Rzymian. Treść poematu (przygody Eneasza) wzorowana jest na Odysei, zaś obraz działań wojennych - na Iliadzie. Zachęta do napisania dzieła wyszła od cesarza Augusta. Jego tendencjom społecznym i narodowym hołduje poeta, stawiając przed Rzymianami idealny obraz wielkiej przyszłości, wprowadzając szereg szczegółów i epizodów, które nawiązywały do wielkich wydarzeń w historii Rzymu. Zobacz też : Homer - Odyseja Podobieństwo Eneidy do Odysei jest uderzające. Z płonącej Troi Eneasz wydostaje się tylko z ojcem i synkiem. Przy wychodzeniu z miasta traci żonę, w czasie tułaczki umiera mu ojciec. Dalej Wergiliusz opowiada liczne przygody swego bohatera, a także jego spotkania z ludźmi znanymi z Iliady, np. z Andromachą - wdową po Hektorze. W księdze szóstej Eneasz przybija do italskiego wybrzeża i odwiedza wróżkę Sybillę. Przepowiada ona herosowi groźne dzieje w Italii, a potem poprowadzi go w podziemia Hadesu. Minął zgraje potworów, przepłynął Styks w łodzi Charonowej, dotrze do Pól Żalu (gdzie Eneasz zobaczy Dydonę, która wcześniej z miłości do niego odebrała sobie życie), zobaczy zamczyska Tartaru. W Elizjum, w Błogosławionych Gajach, bohater spotyka ducha ojca, który pokaże synowi dusze jego potomków i odsłoni jego przyszłe dzieje. Pożegnawszy się z Sybillą, Eneasz wędruje po ziemi i przybija ze swym zastępem o Italii. Ma teraz do wykonania wielkie zadanie - odrodzić Troję na italskiej ziemi, tu założyć zalążek przyszłego państwa Rzymian. Musi stoczyć jeszcze walki z mieszkańcami tej ziemi, lecz nie pragnie ich podbić, chce zjednoczenia ludów. W ten sposób Wergiliusz łączy ze sobą świat starożytny: Grecję i Rzym.
mi ludowymi i mitem. Opowiada zwykle o legendarnych początkach zbiorowo-ści narodowej bądź regionalnej, o mitycznych i legendarnych władcach (np. Lech i Piast jako protoplaści dynastii piastowskiej), bohaterach (Wanda, co skoczyła w fale Wisły, nie chcąc wyjść za Niemca), zbójcach (np. Ondraszek, Janosik),
Największe zmiany w religii rzymskiej zachodziły bardzo często właśnie w kontekście wielkich porażek na polu militarnym. II wojna punicka była więc okresem intensywnych działań religijnych w celu przebłagania bogów. W roku 218 p.n.e po bitwie nad Trebią, Hannibal przekroczył rzekę Pad i stanął na ziemiach Italii.
.poemat o legendarnych początkach rzymu
